Dlaczego okruszki?
Lubię obserwować kury, takie zwykłe, zagrodowe kury dziobiące tu i tam i w ten sposób wzbogacające swój skromny jadłospis. Gdy trafi im się jakiś lepszy kąsek, wtedy głośnym gdakaniem przywołują swoje pierzaste koleżanki i razem zjadają znaleziony kawałek chleba, ziemniak czy inny smakołyk.
Moje dotychczasowe życie ma w sobie coś z kury. Stale czegoś poszukuję: a to ciekawych książek, a to zapomnianych rodzinnych anegdot, a to notatek prasowych z czasopism rozpadających się w zakamarkach magazynów bibliotecznych. Szukam miejsc związanych z moimi przodkami, szukam listów, zdjęć, wspomnień, upraszam o skany w książnicach niedostępnych dla czytelnika przychodzącego z ulicy.
A gdy trafię na coś naprawdę niezwykłego, ciekawego, wtedy jak ta kura gdaczę i rozpowiadam swoją radość i dzielę się nią z innymi. Ot, na przykład ostatnio trafiłam na nieznane mi zdjęcie mojego ukochanego Dziadka – legionisty w książce stojącej w zasobach naszej Biblioteki Miejskiej. To dopiero było święto!
Dlatego, gdy zwrócono się do mnie z propozycją pisania „czegoś” w okresie pandemii dla Czytelników pozbawionych kontaktu osobistego z biblioteką, podjęłam to zadanie i od razu pomyślałam o okruszkach, o tych wszystkich drobiazgach, które nadają osobisty wyraz mojemu życiu, które mnie nadal kształtują i motywują do działania. Tymi właśnie drobiazgami chciałam podzielić się z Czytelnikami: moją miłością do książek, do poezji, pokazać moich idoli, moje hobby, zabrać ich do domu mojego dzieciństwa, ale też wyrazić swoje zdanie w sprawach ważnych obecnie dla nas wszystkich. Czy mi się to udało? Nie wiem, ocena należy do Czytelników.
Ja ze swojej strony dziękuję wszystkim, którzy umożliwili mi pisanie „Okruszków…”: Dyrekcji Biblioteki Miejskiej im. J. Słowackiego w Tarnowie w osobie pani Ewy Stańczyk, pani Marioli Górze za przekonującą motywację, pani Małgorzacie Sobol – Kiełbani za cierpliwość do moich tekstów wysyłanych w nieludzkich porach, a wszystkim czytającym za poświęcenie czasu i miłe komentarze.
Całość dostępna w Tarnowskiej Bibliotece Cyfrowej
Bożena Gruszka